Katedra Patofizjologii i Endokrynologii prowadzi zajęcia dydaktyczne dla studentów:
Klinika Endokrynologii i Nowotworów Neuroendokrynnych w Katowicach
- IV roku kierunku lekarskiego z przedmiotu medycyna nuklearna
- VI roku kierunku lekarskiego z przedmiotu choroby wewnętrzne
- VI roku kierunku lekarskiego z przedmiotu Wybrane specjalności – Moduł 3
- I roku kierunku ratownictwo medyczne z przedmiotu Medycyna ratunkowa I
Zakład Patofizjologii w Zabrzu
- III roku kierunku lekarskiego z przedmiotu patofizjologia
- III roku kierunku lekarskiego z przedmiotu endokrynologia inaczej
- II roku kierunku lekarsko-dentystycznego z przedmiotu patofizjologia
- I roku kierunku ratownictwo medyczne z przedmiotu Choroby wewnętrzne - wstęp / Patofizjologia nagłych zagrożeń zdrowia i życia
- II roku Division of Dentistry z przedmiotu patofizjologia.
Działalność naukowa:
Obejmuje zagadnienia z dziedziny patofizjologii, chorób wewnętrznych, endokrynologii, guzów neuroendokrynnych, hepatologii, chorób oczu, kardiologii, reumatologii, genetyki. Dotyczy problematyki zaburzonej równowagi endokrynnej w różnych jednostkach chorobowych. Część dorobku jest efektem zrealizowania interdyscyplinarnych projektów grantowych obejmujących tematykę endokrynologiczną, nowotworów neuroendokrynnych oraz z zakresu biologii molekularnej. Prace naukowe skupiają się wokół różnych aspektów czynności układu wydzielania wewnętrznego w przebiegu chorób narządów tego układu, jak i innych chorób narządowych i układowych, ze szczególnym uwzględnieniem: roli polipeptydowych czynników wzrostu w procesach włóknienia i angiogenezy narządów m.in. wątroby, gruczołu tarczowego, tkanek oczodołów; roli polipeptydowych czynników wzrostu w patogenezie różnych stanów chorobowych, m.in. w patogenezie guzów neuroendokrynnych, guzów przysadki, guzów nadnerczy, chorób tarczycy, chorób narządu wzroku (w tym orbitopatii), w zaburzeniach metabolizmu tkanki kostnej; metabolizmu tkanki kostnej u chorych z przewlekłym uszkodzeniem czynności wątroby; występowania powikłań metabolicznych i narządowych u chorych na akromegalię; udziału czynników hormonalnych w patogenezie chorób układu sercowo-naczyniowego; wykorzystania technik biologii molekularnej